دانه روغن آفتابگردان از Helianthus annuus که عمدتاً در روسیه، اوکراین، آرژانتین، شرق و غرب اروپا، چین و آمریکا کاشت می‌شود و به دست می‌آید. میزان روغن دانه تا 45 درصد است. روغن دانه آفتابگردان نیز به روش توام پرس و حلال استخراج می‌گردد. رنگ روغن خامی که از دانه پوست نگرفته و یا قسمتی پوست گرفته به دست می‌آید اغلب تیره است.

اندیس یدی روغن آفتابگردان بین 120 تا 135 نوسان می‌کند زیرا شدیداً تحت تاثیر آب و هوا و درجه رسیدگی قرار دارد و به طور متوسط در حدود 133 است.

به دلیل آنکه روغن آفتابگردان اسید لینولنیک ندارد از نظر مقاومت به اکسیداسیون بر روغن سویا برتری دارد. این روغن به صورت معمول حاوی 75-60 درصد اسید لینولئیک با بیش از 90 درصد مجموع اسید اولئیک  و اسید لینولئیک و بدون اسید لینولنیک می‌باشد.

تری آسیل گلیسرول های اصلی آن به صورت LLL(14%), LLO(39%), LLS(14%), LLO(19%), LOS(11%) و سایر (3%) می‌باشد.

این روغن به صورت گسترده‌ای جهت پخت و پز به کار می‌رود .گونه‌های دارای اولئیک اسید بالا نیز گسترش داده شده است.